حسابداری مالی چیست و چه نقشی می تواند در تصمیم گیری های مهم مالی داشته باشد

حسابداری مالی به یک کسب و کار اجازه می دهد تا تمام تراکنش ها و مراودات مالی خود را پیگیری کند. این فرآیندی است که به وسیله آن، شرکت ها کلیه داده های مالی ورودی و خروجی حاصل از عملیاتی تجاری خود راثبت و گزارش می کنند. داده های حسابداری بر روی یک سری صورت های مالی از جمله ترازنامه، صورت درآمد و صورت جریان نقدی ثبت می شود.

سه حوزه اصلی وجود دارد که حسابداری مالی به تصمیم گیری های مالی کمک می کند:

یک پایه تحلیل را برای سرمایه گذاران فراهم می کند تا با کمک آن بتوانند به مقایسه سلامت مالی شرکتهای حاضر در بورس اوراق بهادار بپردازند.

به اعتبار دهندگان کمک می کند تا توانایی پرداخت بدهی، میزان نقدینگی و اعتبار شرکت ها را ارزیابی کنند.

به کسب و کارها کمک می کند، تا در مورد نحوه تخصیص منابع محدود تصمیم گیری نمایند.

تصمیمات سرمایه گذاری

تجزیه و تحلیل بنیادی سهام به میزان بالایی به ترازنامه، صورت های جریان نقدی و صورت درآمدی شرکت ها بستگی دارد. سرمایه گذاران از اطلاعات موجود در صورت های مالی برای تصمیم گیری در مورد ارزیابی و اعتبار سنجی شرکت ها استفاده می کنند. بدون اطلاعات ارائه شده توسط حسابداری مالی،  سرمایه گذاران درک کمتری از سوابق و سلامت مالی شرکت های حاضر در بازار سهام خواهند داشت.

تصمیم گیری در پرداخت وام و اعتبار

حسابداری مالی یک ابزار کلیدی برای وام دهندگان است. از آنجا که صورت های مالی کلیه دارایی ها و همچنین بدهی های کوتاه مدت و بلند مدت شرکت ها را تشریح می کند، وام دهندگان از این طریق می توانند راحت تر به اعتبار سنجی شرکت های متقاضی اخذ وام بپردازند.

بسیاری از تصمیمات اعتباری بر مبنای نسبت های معمول حسابداری همچون نسبت بدهی به سهام (D/E) و یا نسبت تعداد دفعات تحقق بهره (times interest earned ratio) اتخاذ می شود. حتی برای کسب و کارهای خصوصی که الزامی به رعایت استانداردهای مصوب حسابداری ندارند، هیچ موسسه ی وام دهنده ای بدون کسب اطلاعات مهم برآمده از تکنیک های حسابداری مالی، به اعطای وام و تسهیلات کلان مالی اقدام نمی کند.

حاکمیت شرکتی

حسابداری مالی نه تنها برای سرمایه گذاران و وام دهندگان بلکه برای خود بنگاه ها نیز یک معیار تصمیم گیری مالی مهم به حساب می آید. بدیهی ترین کاربرد حسابداری مالی برای کسب و کارها، تحقق تعهدات قانونی و نظارتی است.  به طور ویژه شرکت های سهامی عام و حاضر در بورس اوراق بهادار موظف اند تا مورد فعالیت های مالی خود صادق باشند و داده ها و اطلاعات مالی خود را به طور دقیق و مرتب منتشر کنند.

صرف نظر از موانع نظارتی و چهارچوب های قانونی، حسابداری مالی می تواند به مدیران در تخصیص بودجه، درک نیازها و خواسته های عمومی، محاسبه ی میزان کارایی، تجزیه و تحلیل عملکرد محصولات و تبیین استراتژی های کوتاه مدت و بلند مدت کمک نماید.

سخن پایانی

در آخر اینکه حسابداری مالی نه تنها راهی است که کسب و کارها می توانند از طریق آن عملکرد مالی خود را کنترل و پیگیری کنند، بلکه می توانند تصویر روشنی از سلامت مالی خود نیز ارائه دهند. با تهیه و تنظیم اطلاعات از طریق انواع صورت های مالی از جمله ترازنامه و صورت های درآمد، یک شرکت می تواند در تصمیم گیری ها به سرمایه گذاران و وام دهندگان قدرت بیشتری ببخشد.