هر آنچه باید در ارتباط با بهینه سازی زنجیره تامین بدانید

اگر عبارت “بهینه سازی زنجیره تامین” را در گوگل سرچ کنید، بیش از ۳۹ میلیارد نتیجه خواهید دید. اخیرا بهینه سازی زنجیره تأمین به طور فزآینده ای در میان متخصصان صنعت به موضوعی داغ تبدیل شده است. اما واقعا این اصطلاح به چه معناست؟ از همه مهمتر چه کاربردی در کسب وکار شما خواهد داشت؟

اگر بخواهیم آن را واضح تر بیان کنیم، بهینه سازی زنجیره تأمین به معنای کارکرد یک زنجیره تأمین در اوج کارایی آن است. این تعریف بر اساس شاخص های کلیدی عملکرد شامل کل هزینه های عملیاتی و بازده ناخالص موجودی انجام شده است. هدف، تحویل محصولات به مشتریان با کمترین هزینه کل و با بالاترین میزان سود است. برای دستیابی به این اهداف، مدیران باید هزینه های بخش های تولید، انبار، حمل و نقل، اجرایی و خدمات مشتریان را متعادل کنند.

با توجه به پیچیدگی های موجود، بهینه سازی زنجیره تامین یک فعالیت تجاری است که شما باید آن را مانند یک مسابقه دوی ماراتن در نظر بگیرید. پیکربندی زنجیره تأمین که در حال حاضر بهترین ترکیب آن شامل هزینه و خدمات است، ممکن است با گذشت زمان تغییر کند. این می تواند به دلیل نوسانات موجود در هزینه های مواد اولیه، هزینه های حمل ونقل، جمعیت شناسی مشتری یا سایر عواملی باشد که به نظارت مستمر نیاز دارند. فرآیند بهینه سازی زنجیره تامین معمولا با تجزیه و تحلیل کامل بر اساس پیش بینی تقاضا و به دنبال آن تبیین برنامه تولید و تامین موجودی بر اساس تقاضای پیش بینی شده آغاز می شود. این مطالعه شامل تامین مواد اولیه و تجهیزات، تولید و در نهایت حمل و نقل و توزیع محصولات است.

تکنیک های بهینه سازی زنجیره تامین

برنامه ریزی استراتژیک:

برنامه ریزی استراتژیک رویکرد کلی اهداف شرکت را مشخص می کند. این مرحله محلی است که کلیه ی اهداف مدیریت موجودی، تولید، حمل و نقل و توزیع با فناوری و خدمات مشتری تنظیم و مطابقت پیدا می کند. در این سطح، مدیریت می تواند ساختارها و زمینه های سازمانی را برای سرمایه گذاری بررسی کند. این استراتژی باید شامل پیش بینی تقاضای مشتری برای تخصیص منابع در کل زنجیره تأمین باشد.

این استراتژی باید در تمام بخش های عملیاتی شرکت به اشتراک گذاشته شود. به عنوان مثال، اگر این استراتژی شامل تهیه مقادیر کمتری از مواد اولیه به طور مکرر باشد، واحد خرید نباید در تامین یک ساله مواد اولیه سرمایه گذاری کند، تا بتوانند قیمت گذاری بهتری داشته باشد. در بسیاری از شرکت ها سرعت اعمال تغییرات، از توانایی آنها برای ادامه کار پیشی می گیرد. استفاده از مدل های جدید یا تکامل یافته تجاری به سطح بالایی از چابکی شرکت و اشتیاق به تغییر نیاز دارد. تغییرات قابل توجه در ساختار و توانایی های سازمان می تواند پیامدهای گسترده ای برای فرهنگ سازمانی داشته باشد.

برنامه ریزی تاکتیکی:

برنامه تاکتیکی باید یک تا دو سال آینده را پشتیبانی کند تا با اختصاص منابع از جمله نیروی کار، بتواند از استراتژی بلند مدت شما پشتیبانی کند. برنامه ریزی تاکتیکی باید شامل زمان بندی برای هر مرحله، مهارت های خاص مورد نیاز و هرگونه سرمایه مورد نیاز مانند فضای جدید انبار باشد. این طرح همچنین باید شامل مواردی برای تخصیص منابع بیرونی، مانند استخدام مشاوران یا ارائه دهندگان خدمات باشد.

برنامه ریزی عملیاتی:

برنامه عملیاتی یک نقشه و برنامه عملیاتی دقیق است که اقدامات لازم برای رسیدن به هدف را به صورت کامل و جامع ترسیم می نماید. تولید یک طرح عملیاتی معمولا به صورت گام به گام ترسیم شده و گروه یا فرد را برای رسیدن به هدف نهایی هدایت می نماید. این اقدامات، پایه های اصلی و بنیان کسب و کار را تقویت کرده و موجب استحکام عملیات تجاری در بازه های زمانی برنامه ریزی شده می شود. بسته به فعالیت، برنامه ریزی عملیاتی شامل طرح ریزی و نظارت بر برنامه ی فعالیت های روزانه، هفتگی یا ماهانه شما است.

برنامه ریزی اضطراری:

این برنامه ریزی شامل بدترین سناریوهای ممکن برای کسب و کار شما، از جمله بروز حوادث شدید آب و هوایی، مشکلات کارگری، از دست دادن تأمین کنندگان عمده و فروشندگان است. برنامه های اضطراری باید شامل هر شرایطی باشد که می تواند  به سراسر سازمان شما شوک وارد کند. هدف این است که قبل از وقوع یک رویداد، به پاسخ خود فکر کنید و به کوتاه شدن زمان پاسخ کمک کنید. هدف دیگر به حداقل رساندن اختلالات داخلی شرکت و مشتریان است. برخی از وقایع ممکن است روزانه رخ دهند، همچون تأخیر در حمل و نقل، کمبود مواد اولیه و … بنابراین مهم است که همواره پاسخ و راهکار مناسبی برای موارد این چنینی داشته باشید.