بازوی محرک زنجیره ی تامین برای بهبود رهبری کسب و کار

پویایی دنیای کسب ‌و کار در چند دهه گذشته به شدت تغییر کرده ‌است. قواعد رقابت و بازی رهبری کسب و کار در بازار با عوض شدن عادات خرید مشتریان دستخوش تغییرشده ‌است. هر نظریه و عملکرد بازاریابی در پی ظهور عصر اینترنت بازنویسی شده و به همراه خود خرید آنلاین، بازاریابی رسانه ‌ای اجتماعی و معاملات مجازی را به همراه می‌آورد.

سازمان‌ها نیاز به تغییر جهت بقا و رشد بازارهای خود را درک کرده ‌اند. منظور از تغییر تنها عوض کردن برخی ویژگی‌های ظاهری محصول و مسائلی ازین دست نیست. بلکه آنها باید تمرکز، چشم‌انداز، استراتژی، فرهنگ سازمانی، عملیات و فرآیندهای کسب ‌وکار خود را نیز هم ‌راستا با تمرکز بر مشتری، بازار، محصول و ارائه قیمت‌ها، دوباره مهندسی کنند.

جهانی ‌سازی و فناوری دو عامل مهم دیگر در زندگی ما بوده و به همین شکل نیز شرکت‌ ها و سازمان‌ها را تحت ‌تاثیر قرار داده‌ است.

ظهور فناوری و سیستم های جدید برنامه ریزی

بیش از پنج دهه ی پیش، مشاهده نمودیم که رایانه ها برای عملکرد خودکار تمام امور و وظایف تکرار شونده، وارد عمل شدند. به تدریج مفهوم برنامه ریزی نیازمندی های کالا (MRP) با خود مفاهیمی مانند یکپارچه سازی و برنامه ریزی را به ما معرفی کرد. همچنین پیشرفت بیشتر فناوری، به ظهور سیستم های برنامه ریزی منابع سازمانی (ERP) منجر شد.

امروزه این سیستم های برنامه ریزی سازمانی هستند که تمام عملیات و فرآیندهای کسب و کار را در سازمان ها و نهادهای گوناگون اداری و تجاری به حرکت در آورده و اداره می کنند. امروزه سازمان ها برای بالا بردن راندمان عملکرد خود، بر استفاده از سیستم ها و فناوری به عنوان ستون فقرات و موتور محرک زنجیره های تامین، تاکید دارند.

فناوری و ارتباطات با ایجاد ارتباط فراگیر مجازی به کاهش منابع و فرآیندهای زنجیره تامین، کمک کرده اند. سازمان ها دیگر به انبار موجودی نمی پردازند و پولشان را در بازار سهام سرمایه گذاری می کنند. سیستم های آنها با سیستم تامین کنندگان ادغام شده و قادرند تا تنها در صورت نیاز به تولید یا فروش محصول اقدام به سفارش مواد اولیه نمایند. کلیه فرآیندهای مرتبط به آمایش و انبارداری با این سیستم در بسیاری از موارد حذف می شوند.

مدل های جدید زنجیره تامین کالا

نوآوری در فناوری و بهبود فرآیندهای حاصله، منجر به تخصیص هر چه بیشتر مدل های زنجیره تامین شده است. مفاهیمی مانند مدیریت زنجیره تامین VMI ، کراس داکینگ ، آمایش یکپارچه و مواردی ازین دست، بکارگرفته شده اند. با استفاده از سیستم کراس داکینگ، کل چرخه انبارداری و حمل و نقل با توزیع مواد از داخل کامیون های ورودی به طور مستقیم به کامیون خروجی برای تحویل به قفسه یا به مشتری نهایی، حذف می‌شود. کل فرآیند دریافت، فهرست بندی و انتقال در یک لحظه انجام می‌شود و توسط سیستم  و بدون نیاز به فعالیت فیزیکی ثبت می‌شود.

ارائه کنندگان خدمات لجستیک شخص ثالث Third party logistics providers

بطور مشابه ارائه کنندگان خدمات لجستیک شخص ثالث (۳pl) مفهوم آمایش یکپارچه را ارائه نموده اند. در این روش آنها تمامی مراحل حمل و نقل بیرونی را که شامل حمل و نقل چند منظوره، ارائه اسناد و مدارک و سایر ملزومات لجستیکی و مدیریت کل زنجیره تامین تا رسیدن محصول به دست مشتری می شود؛ را انجام می دهند. در بسیاری از موارد ارائه کنندگان خدمات لجستیک شخص ثالث از انبارهای منطقه ای و شهری در طول مسیر، برای مدیریت شبکه توزیع محصولات به مشتریان استفاده می کنند. آنها با پرداخت هزینه استفاده ازین انبارها بر اساس هر پالت یا هر مترمربع  فضای اشغال شده ی انبار، هزینه های مرتبط با زنجیره تامین مشتریان را کاهش می دهند.

در بخش تامین کنندگان نیز ما شاهد ایجاد تغییرات هستیم. تامین کنندگان امروزه با مشتریان همچون شرکای تجاری خود تعامل می کنند. آنها با مشتریان خود در برنامه ریزی های بلند مدت، کنترل کیفیت، پیش بینی و الزام در کاهش هزینه ها با بهبود کارآیی خود، به مشورت می نشینند. استفاده از خدمات لجستیک شخص ثالث با کوتاه کردن زمان و فاصله رسیدن محصول به مشتریان با استفاده از انبارهای نزدیک به محل مشتری و سیستم تولید بهنگام، نیاز به داشتن انبار دائمی و هزینه های مرتبط با انبار داری تا حد بسیارزیادی کاهش می یابد.

شرکت ها و سازمانهایی که بر بهبود عملکردهای تجاری و همچنین زنجیره تامین خود تمرکز می کنند تا گزاره ارزشی مشتریان خود را افزایش دهند و در نتیجه رهبری کسب و کار خود را بهبود بخشند؛ هرگز در باد موفقیت های گذشته ی خود نمی خوابند. انها همواره در تلاش اند تا با بالابردن استانداردها و پیدا کردن راه های تازه به افزایش کارایی و بهره وری برسند.