با سه نوع کلی درآمد و تاثیر آن بر سلامت مالی افراد آشنا شویم

به نظر می رسد نظریه پردازان و متخصصان مالی همه در یک اصل اساسی توافق دارند، و آن این است که ایجاد تنوع در سرمایه گذاری مهمترین ابزاری است که به کاهش خطرات مالی کمک می کند. اکثر سرمایه گذاران در مورد اهمیت تنوع در سرمایه گذاری توافق دارند. با این حال، به نظر می رسد که آنها در هنگام کسب درآمد نسبت به متنوع سازی در سرمایه گذاری کمی تردید دارند. برخی از بزرگترین کارشناسان مالی در جهان از جمله وارن بافت، از نیاز به داشتن منابع درآمدی متعدد حمایت کرده اند. این منابع متعدد شانس داشتن یک زندگی ثروتمند برای افراد را افزایش می دهد. در این مقاله، ما نگاهی دقیق تری به سه نوع اصلی درآمد و همچنین تأثیر آنها بر سلامت مالی یک فرد خواهیم داشت.

درآمد تحصیل شده Earned Income

این منبع اصلی درآمد برای اکثر افراد جامعه است. برای اکثر مردم جهان، این درآمد شامل حقوق یا سود حاصل از کسب و کار آنها می شود. مشکل حقوق این است که افزایش آن برای افراد دشوار است. رشد حقوق تقریباً با نرخ ثابت اتفاق می افتد. همچنین، اگر شخصی می خواهد میزان حقوق دریافتی خود را افزایش دهد، اغلب مجبور است ساعت های بیشتری کار کند. با افزایش سن، احتمال افزایش تعداد ساعت های کاری کاهش می یابد. این به این دلیل است که سطح آمادگی جسمانی آنها کاهش می یابد. از این رو کلیه ی مسئولیت های آنها در قبال خانواده و جامعه زمان بیشتری را از آنها می گیرد. مشاهده شده است که درآمد حاصل از دستمزد هنگامی که فرد در سنین میانسالی خود قرار می گیرد به یک ثابت می رسد و بعد از سن خاصی، افزایش حقوق تنها نرخ تورم را پوشش می دهد.

همچنین، لازم به ذکر است که درآمد حاصل از دستمزد یکی از منابع اخذ مالیات بسیار بالا در جهان است. در اکثر کشورهای توسعه یافته، درآمد دستمزد تقریباً ۵۰ درصد مالیات به همراه دارد! این بدان معناست که هنگامی که فرد از یک آستانه درآمد مشخصی عبور می کند، انگیزه وی برای کسب درآمد نیز به دلیل نرخ بالای مالیات کاهش می یابد.

درآمد حاصل از سرمایه گذاری Investment Income

این درآمد حاصل از فروش سرمایه گذاری هایی است که قبلا انجام شده است. به عبارت ساده تر، این نشان دهنده افزایش ارزش سرمایه گذاری یا افزایش سرمایه است که در اصطلاح رایج شناخته می شود. به عنوان مثال، اگر شخصی سهام بخرد و با قیمت بالاتری بفروشد یا اگر خانه ای بخرد و آن را با سود بفروشد، این تفاوت را سود سرمایه ای می نامند.

این درآمد هیچ ارتباطی با تعداد ساعات کار ندارد. همچنین، این درآمد به صورت دوره ای دریافت نمی شود. این مبلغ در مدت زمان معینی جمع آوری می شود و زمانی که سرمایه گذار تصمیم به نقد کردن آن می گیرد، پرداخت می شود. همچنین این نوع درآمد در مقایسه با درآمد تحصیل شده، از لحاظ مالیاتی کارآمد تر است. این تنها در صورتی صادق است که سرمایه گذاری ها برای مدت طولانی انجام شده باشد. بیشتر کشورهای جهان سود سرمایه گذاری بلند مدت را از سود کوتاه مدت جدا کرده و با نرخ کمتری از آنها مالیات می گیرند.

درآمد غیر فعال Passive Income

درآمد غیرفعال یکی دیگر از منابع مهم درآمد است. این  نوع درآمد ویژگی های درآمد کسب شده و درآمد سرمایه گذاری را به طور مشترک دارد . درست مانند درآمد تحصیل شده، در دوره های زمانی مشخص پرداخت می شود. با این حال، میزان درآمد بستگی به تعداد ساعات سرمایه گذاری ندارد. بلکه بستگی به سرمایه ی سرمایه گذاری شده دارد. اینجاست که درآمد غیرفعال مشابه درآمد سرمایه گذاری است. نمونه های شناخته شده ی درآمد غیرفعال اجاره، بهره بانکی و سود سهام است که توسط سهام و ابزار بدهی پرداخت می شود. مالیات بر این نوع درآمد نیز در مقایسه با درآمد تحصیل شده کمتر است. برخی از درآمدها مانند سود سهام برای سرمایه گذاران کاملا معاف از مالیات است. برای درآمدهای دیگر مانند اجاره ابزارهایی مانند استهلاک وجود دارد که می تواند برای کاهش درآمد و در نتیجه مالیات قابل پرداخت، استفاده شود.

بنابراین، نتیجه این است که سه نوع کلی درآمد دارای ویژگی های متفاوتی هستند. این ویژگی های متفاوت متناسب با مراحل مختلف زندگی است. درک مناسب از این منابع درآمدی برای افزایش ثروت سرمایه گذاران در طول عمر آنها مهم و کاربردی است. در حالت ایده آل، هر فرد شاغل باید در مورد چگونگی استفاده از انواع مختلف درآمد برای تولید ثروت آگاهی داشته باشد. با این حال، جای بسی شگفتی است که بسیاری از مردم بر ایجاد درآمد نوع دوم و سوم تمرکز نمی کنند و بنابراین نمی توانند از پتانسیل درآمدی خود استفاده ی بهینه کنند.