با اشکال مختلف مالیات شرکت ها آشنا شویم

وقتی صحبت از مالیات شرکت ها می شود، طبیعتا به مالیات بر درآمد شرکت ها که توسط سازمان ها در سراسر جهان پرداخت می شود، می اندیشیم. گاهی اوقات ما به مالیات بر فروش، مالیات بر ارزش افزوده و مالیات های دیگر نیز فکر می کنیم. با این حال، شرکت های بزرگ در سراسر جهان مشمول مالیات های دیگری نیز هستند. گاهی اوقات این مالیات ها عملا ناکارآمد و بیهوده هستند. اکثر کشورهای جهان اقداماتی را برای حذف برخی از این مالیات ها آغاز کرده اند. در این مقاله نگاهی به انواع مالیات شرکت ها و تاثیر آنها بر اقتصاد خواهیم داشت.

مالیات بر عایدی سرمایه Capital Gains Taxes

همانطور که درآمد افراد را می توان به درآمد حاصل از حقوق و درآمد حاصل از سرمایه تقسیم کرد، درآمد شرکت ها نیز قابل تقسیم است. از یک طرف سودهایی است که شرکت ها هر سال به دست می آورند و از طریق مالیات شرکتی عادی مشمول پرداخت مالیات می شوند. از طرفی، زمانی که یک شرکت دارایی خود را به فروش می رساند، می تواند از واگذاری این دارایی کسب سود نماید. به این سود، سود سرمایه ای گفته می شود.

در بسیاری از کشورهای جهان، سود شرکت ها در مقایسه با درآمد معمول و جاری آنها به طور جداگانه مشمول مالیات می شود. به عنوان مثال، اگر یک شرکت سهام یک شرکت دیگر را برای مدت زمان زیادی نگه دارد و سپس آن را بفروشد، سود حاصل مشمول مالیات بر عایدی سرمایه می شود.

مشکل مالیات بر عایدی سرمایه این است که تنها زمانی اعمال می شود که شرکت دارایی خود را بفروشد. به عنوان مثال، تا زمانی که شرکت سهامی را در اختیار دارد، نیازی به پرداخت مالیات ندارد. اما به محض اینکه شرکت آن سهام را بفروشد، مالیات به آن تعلق می گیرد. از مثال بالا، واضح است که شرکت ها به دلیل مالیات بر عایدی سرمایه، انگیزه دارند تا سرمایه گذاری های خود را برای مدت طولانی تری حفظ کنند.

مالیات بر سرمایه گذاری خارجی Cross Border Investment Taxes

درست مانند مالیات بر عایدی سرمایه، مالیات ‌هایی که بر سرمایه ‌گذاری‌های خارجی تعلق می ‌گیرد نیز می توانند ضد مولد Counter Productive باشند. مالیات بر سرمایه گذاری خارجی اساسا نوعی مالیات تکلیفی است. این بدان معناست که وقتی یک شرکت مقداری از سود سهام یا بهره به سرمایه گذار خارجی می پردازد، قرار است آنها بخش کوچکی از آن درآمد را نزد دولت محلی واریز کنند.
فرض کنید یک شرکت آمریکایی ۱۰۰ دلار به سرمایه گذار اروپایی به عنوان بهره پرداخت کند. در این صورت ۵ دلار باید نزد اداره خدمات درآمد داخلی واریز شود و باقیمانده ۹۵ دلار به سرمایه گذار داده می شود. موجودی ۵ دلاری می تواند توسط سرمایه گذار در تاریخ بعد با توجه به برخی قوانین مالیاتی مطالبه شود. در بیشتر موارد، سرمایه گذاران ناچارند از دریافت این مبلغ صرف نظر کنند. حتی اگر آنها مبلغ را پس بگیرند، باید پول و تلاش زیادی را برای ثبت اظهارنامه و مطالبه این مبلغ صرف کنند.

معافیت های مالیاتی Tax Breaks

معافیت های مالیاتی عموما توسط شرکت ها با دید مثبتی دیده می شود. با این حال، برخی معافیت های مالیاتی وجود دارد که بسیار محدود تعریف شده اند. این بدان معناست که این گونه معافیت ها تنها به نفع تعداد انگشت شماری از شرکت‌ها یا صنایع است. به عنوان مثال، صنعت فناوری اطلاعات در هند چندین معافیت مالیاتی دریافت می کند. شرکت های فناوری اطلاعات که در مناطق ویژه اقتصادی مستقر هستند، مجبور به پرداخت عوارض واردات برای بسیاری از محصولات نیستند. همچنین این شرکت ها برای سال های متمادی از مالیات بر درآمد معاف هستند.

این امر مزیت های هزینه ای قابل توجهی را برای شرکت ایجاد می کند؛ چرا که شرکت های چند ملیتی را مکلف می کند در این کشورها فروشگاه راه اندازی کنند. با این حال، یک نقطه ضعف نیز دارد. دلیلش این است که دولت در اینجا منصف نیست. درواقع، دولت به معنای واقعی کلمه برنده و بازنده را با ایجاد برتری در صنایع خاص نسبت به سایرین انتخاب می کند. این کار دو مشکل ایجاد می کند. اولا، در عملکرد بازارهای سرمایه که به تخصیص کارآمد منابع معروف هستند، تداخل می کند. ثانیا سابقه بدی ایجاد می کند و سبب می شود که سایر شرکت ها و صنایع نیز شروع به لابی گری برای دریافت معافیت های مالیاتی کنند.