۲۰۲۰، سالی است با محوریت مدیریت دانسته ها و آمادگی برای رویارویی با نادانسته ها
آنچه در سال ۲۰۱۹ برای کسب و کارها رقم خورد را اگر بخواهیم در یک کلمه توصیف نماییم؛ “عدم اطمینان” است.داستان از انتصاب غیر قابل پیش بینی یک رئیس جمهور در ایالات متحده آغاز شد. از اتخاذ سیاست های توئیتری گرفته تا جنگ های مداوم تجاری و عدم قطعیت پیرامون آنها، تا ایجاد بی اعتمادی و فضای مشوش که قدرت هر گونه پیش بینی و محاسبه ی دقیقی را از رهبران تجاری سلب می کرد.
آنچه مسلم است این عدم قطعیت شدید و غیر قابل پیش بینی بودن رویدادهای بازار و وقایع سیاسی احتمالال در سال آتی نیز هم برای کسب و کارهای داخلی و هم بین المللی وجود خواهد داشت. بنابراین بهتر است که رهبران مشاغل با تکیه بر دانسته ها و آمادگی و برنامه ریزی برای رویارویی با شرایط غیر قابل پیش بینی و نامطمئن، خود را آماده کنند.
جنگ های تجاری، انزوا طلبی، ملی گرایی و پوپولیسم آزمونهای پیش روی کسب و کارها
ابتدا به سراغ اثرات جنگ های تجاری بین ایالات متحده و شرکای تجاری اش، بر اکثر کشورهایی جهان می رویم. به نظر می رسد که این جنگ ها ماندگار بوده و بر خلاف انتظار، انزوا یا فرم تازه ای از ملی گرایی و پوپولیسم، به ما نوید ایجاد دیوار های بلند بین کشورها در سراسر جهان را می دهد. به عبارت دیگر در سال ۲۰۲۰ علی رغم نیاز کشورها به سرمایه گذاری خارجی، ما شاهد سیاست های درون گرای بیشتری از سوی رهبران سیاسی خواهیم بود.
با عبور از بحث جهانی سازی و ملی گرایی و مقایسه ی این دو دیدگاه، حال بهتر است تا نگاهی به سیاست های پوپولیستی در سالهای اخیر بیاندازیم. روشن است که پوپولیست ها در سراسر جهان یک مانیفست کاری مشترک دارند. بر اساس آن می توان انتظار داشت تا سیاست هایی مانند حمایت از کسب و کار های داخلی و اولویت در استخدام افراد بومی در مشاغل مختلف، درسال ۲۰۲۰ پر رنگ تر از قبل باشد.
نتیجه پیاده شدن این سیاست ها هر چه باشد، این مسئله مهم است که رهبران کسب و کارها باید از رهبری شرکت های فناوری اطلاعات هندی در امریکا که از استعدادهای بومی و محلی در تکمیل پرسنل خود بهره جسته اند، پیروی کنند. این مورد می تواند تصویر مثبتی در ذهنیت ملی گرایانی همچون ترامپ از خود به جای بگذارد.
ناآرامی های اجتماعی ، تغییرات آب و هوایی ، مهاجرت و شوک های دیگر به سیستم
هرگونه تأمل در مورد آنچه در سال ۲۰۲۰ وجود دارد ، بدون ذکر چگونگی تأثیر ناآرامی های اجتماعی و مناقشات سیاسی بر شرکت ها، ناقص خواهد بود. در واقع، با توجه به افزایش بروز آشفتگی های اجتماعی و دیگر اشکال ایجاد اختلال، رهبران مشاغل به دلیل وقوع چنین وقایعی، دلهره بیشتری را برای برنامه ریزی به منظور رفع مشکلات و ویرانی ها خواهند داشت. علاوه بر این با فوران توده ها در سراسر جهان، خطر از دست دادن روزهای کاری به دلیل اعتصاب و سایر وقایع آشوب آور نیز وجود خواهد داشت.
از طرف دیگر، وقایع طبیعی ناشی از تغییرات آب و هوایی نیز می تواند برای عملکرد شرکت ها چالش برانگیز و مختل کننده باشد. به این موارد بحران دیگری نیز می توان افزود: هجوم روزافزون پناهندگان و مهاجران به دنیای غرب که نوع دیگری از خطر محسوب می شود. این نشان می دهد که تمام وقایع و رویدادها در سال ۲۰۲۰ نسبت به حرکت شرکت ها در چنین جریان های پر تلاطمی، با هم همگرا خواهند بود. نیازی به گفتن نیست، کلیه مدلهای کاهش ریسک مجبور به اصلاح مجدد و در نظر گرفتن این خطرات احتمالی خواهند بود.
نتیجه گیری
در آخر باید به این سخن کلیشه ای اشاره کرد که همواره پیشگیری بهتر از درمان است. از این رو بهتر است تا رهبران کسب و کار تا آنجا که ممکن است به جمع آوری اطلاعات پرداخته و کسب وکارهای خود را برای سال آتی مهیا کنند. یک روند مثبت می تواند این باشد که با ورود هزاران نیروی کار جوان و طی کردن مسیر پیشرفت های سازمانی، نسل جدید می توانند، با ایده های نو کم کم زمام امور را در دست بگیرند. سخن پایانی اینکه، سال ۲۰۲۰ به همان اندازه که می تواند غیر قابل پیش بینی باشد، می تواند هیجان انگیز و الهام بخش باشد.